Καθημερινές είναι οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αναφορικά με το QatarGate. Τι λέει νέο δημοσίευμα της La Repubblica.
Το φως της δημοσιότητας βλέπουν καθημερινά λεπτομέρειες για το QatarGate. Σε σημερινό της δημοσίευμα η La Repubblica αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο ο Αντόνιο Παντσέρι έδωσε χρήματα στον Λούκα Βιζεντίνι και τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούσε να επηρεάσει ευρωβουλευτές θετικά προς το Κατάρ.
Τα χρήματα που προορίζοταν για να διαφθείρουν πολιτικούς των Βρυξελλών δόθηκαν σε φακέλους που είχαν τυπωμένο πάνω τους τον Αγιο Βασίλη με τον Παντζέρι να λέει γελώντας: «Μοιάζουμε με τους Ocean’s Eleven», αναφέρει το δημοσίευμα.
Τον περασμένο Οκτώβριο, για παράδειγμα, στις 10 Οκτωβρίου, όταν ο Luca Visentini, ο τότε νούμερο ένα των ευρωπαϊκών συνδικάτων που διεκδικούσε την επανεκλογή του, συναντήθηκε σε ένα συνέδριο στη Μελβούρνη, με τον Αντόνιο Παντσέρι, ο οποίος του παρέδωσε τρεις φακέλους γεμάτους μετρητά, και είπε χαριτολογώντας, «είμαστε σαν τους Ocean’s Eleven».
«Ήταν περίπου πενήντα χιλιάδες ευρώ», είπε ο Βισεντίνι στον δικαστή Michel Claise κατά την ανάκρισή του. Έπειτα από λίγο αφέθηκε ελεύθερος.
«Αυτό το ποσό ήταν χρήματα με τη μορφή δωρεάς για την αποζημίωση ορισμένων εξόδων της εκστρατείας μου για το Συνέδριο ITUC (Διεθνής Συνομοσπονδία Συνδικάτων) και μεταφέρθηκαν ως τέτοια στο Ταμείο Αλληλεγγύης ITUC, για να υποστηρίξω τα έξοδα ταξιδίου στο Κογκρέσο για συνδικάτα που έχουν περιορισμένα ή καθόλου οικονομικά μέσα, να παραβρεθουν σε τέτοια συνέδρια, σύμφωνα με τις πρακτικές της ITUC», ανέφερε ο Λούκα Βιζεντίνι.
Και συνέχισε, «δέχτηκα αυτη τη δωρεά λόγω της ποιότητας του δωρητή και του μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα της οργάνωσης. Δεν συνδέεται με καμια απόπειρα δωροδοκίας ή επηρεασμού της συνδικαλιστικής μου θέσης στο Κατάρ, ή προσπάθεια οποιασδήποτε παρεμβολής στην ανεξαρτησία της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων».
Ο Michel Claise, δέχθηκε την εκδοχή του Λούκα Βιζεντίνι και τον άφησε ελεύθερο, αλλά και για τον λόγο που ο επικεφαλής της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων επιβεβαίωσε πως υπήρχαν φάκελοι με χρήματα. Αναφορικά με το ποσό, υπήρχε μόνο η παραδοχή του Βιζεντίνι.
Τότε, οι βελγικές Αρχές έδωσαν εντολή στις αντίστοιχες ιταλικές να ελέγξουν αν υπήρχαν τίποτα περίεργες κινήσεις σε λογαριασμούς του Βιζεντίνι εκείνη την περίοδο.
Εως αυτή τη στιγμή έχουν αναφερθει μεταφορές ύψους 140.000 ευρώ σε διάστημα σχεδόν δύο ετών από το Βέλγιο στην Ιταλία. Οι οποίες όμως αφορούσαν σε τραπεζικά εμβάσματα για την εξόφληση ορισμένων στεγαστικών δανείων.
Ωστόσο, όπως σημειώενει η ιταλική εφημερίδα, το ζήτημα Βιζεντίνι είναι δευτερεύον. Αυτό που ενδιαφέρει τις βελγικές έρευνες είναι ο τρόπος με τον οποίο δρούσε ο Παντζέρι. Πλήρωνε σε μετρητά όποιον πίστευε ότι θα του φανεί χρήσιμος για να επηρεάσει θετικά το Ευρωκοινοβούλιο προς το Κατάρ. Και αυτό προσπαθεί να καταλάβει ο δικαστής Claise αυτές τις μέρες, βασιζόμενος στις χιλιάδες τηλεφωνικές και υποκλοπές που είναι διαθέσιμες. Και πάνω από όλα στη συνεργασία του με τον Φραντζέσκο Τζιόρτζι.
Αυτό που πρέπει να διασαφηνιστεί είναι ποιος έπαιρνε χρήματα και για ποιον λόγο.
Για αρχή, ενδιαφέρον θα έχουν οι δηλώσεις του πρώην βοηθού του Αντόνιο Παντζέρι, του ευρωβουλευτη Cozzolino, μετά και από ορισμένες παραδοχές του από την πρώτη ανάκριση. Από την άλλη, οι ανακριτές αναλύουν τους υπολογιστές και τα τηλέφωνα που κατασχέθηκαν από τους βοηθούς του. Από μια ανάλυση φαίνεται ξεκάθαρα ο ρόλος του Τζιόρτζι: ήταν αυτός που έκανε τις υποδείξεις για τις τροπολογίες που θα υποβληθούν στο Ευρωκοινοβούλιο και για τους τρόπους ψηφοφορίας.
Μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών αυτές τις ώρες αναθεωρούνται οι πράξεις και οι ψηφοφορίες για ευαίσθητα θέματα που έγιναν στην τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο. Και η εντύπωση είναι ότι, πέρα από τις δημόσιες θέσεις που πήραν ο Καϊλή και ο Cozzolino, η «κλίκα» έχει δουλέψει πολύ κάτω από σκιώδεις συνθήκες.
Για παράδειγμα στην έκθεση της επιτροπής για ξένη παρέμβαση στις δημοκρατικές διαδικασίες της Ένωσης, στο τελικό κείμενο, το Κατάρ αναφέρεται μεταξύ των χωρών που στερούνται «διαφάνειας όσον αφορά τους κανόνες του λόμπινγκ», βάσει τροπολογίας που πρότειναν οι ευρωβουλευτές Andreas Schieder (Αυστριακός) και Pierfrancesco Majorino . Τροπολογία για την οποία κανείς, κατά τη στιγμή της ψηφοφορίας, δεν διατύπωσε αντιρρήσεις.
